Jos Feijtel wijst in ROmagazine op het onlangs verschenen rapport ‘Ruimte voor wonen’ van de ambtelijke groep ‘Brede Maatschappelijke Heroverwegingen’. Hierin pleit deze onderzoeksgroep voor vergaande ingrepen om de woningproductie te versnellen.
De commissie signaleert dat de 75.000 woningen per jaar, zoals genoemd in het Woonakkoord, met maar liefst 20.000 per jaar omhoog moet om aan de vraag over tien jaar tegemoet te komen. “Uitgaande van een jaarlijkse opgave van 95 duizend woningen, schiet de plancapaciteit tot 2030 tekort.” In het rapport staat dat voor het komende decennium weliswaar voor ruim 825 duizend woningen plancapaciteit is opgenomen, maar dat voor slechts 385 duizend huizen met enige zekerheid te bepalen is dat die er ook echt komen. Kortom: woningen die onherroepelijk zijn vastgesteld in bestemmingsplannen.
De historisch enorme woningbouwopgave waar Nederland voor staat, is volgens de commissie ondanks de maatschappelijke waarde om binnenstedelijk te bouwen, niet volledig binnen de bestaande bebouwde kom te realiseren: “Bouwen op uitleglocaties en buiten stedelijk gebied is ook nodig om de groeiende woningvraag op te vangen. Binnen steden is er niet voldoende transformatieruimte om aan de vraag te voldoen en binnenstedelijke verdichting loopt tegen grenzen aan. Bijvoorbeeld op het gebied van verstening, leefbaarheid en waterberging”.